Borstreconstructie
Met de term ‘borstreconstructie’ bedoelt men herstel van de borst qua volume, vorm en uitzicht. Het doel is een natuurlijk uitziende borst creëren die symmetrisch is aan de andere - gezonde of gereconstrueerde - borst. In de meeste gevallen dienen ook de tepel en het tepelhof gereconstrueerd te worden. Dit gebeurt meestal in een tweede (of derde) fase, met aandacht voor symmetrie in grootte, positie en kleur.
De meeste patiënten die een borstreconstructie ondergaan, doen dit na behandeling voor borstkanker: na een borstamputatie (mastectomie) of na een borstsparende ingreep (tumorectomie). Maar ook in andere situaties kan een borstreconstructie aangewezen zijn, bijvoorbeeld in geval van een aangeboren afwijking of ontwikkelingsstoornis, na een ongeval zoals een brandwonde of na eender welke aandoening die de vorm of volume van de borst veranderde.
Wat de timing van een borstreconstructie betreft, zijn er twee mogelijkheden. Ofwel gebeurt gebeurt de reconstructie tijdens dezelfde ingreep waarbij de tumor of volledige borst wordt verwijderd, dit noemen we een onmiddellijke of primaire reconstructie; ofwel gebeurt de reconstructie op een later tijdstip tijdens een aparte ingreep, dit noemen we een laattijdige of secundaire reconstructie. In dit geval wordt aangeraden minstens 6 maanden te wachten na afwerken van de behandeling, om de weefsels en algemene fysieke toestand te laten herstellen.
Welke soorten borstreconstructie?
De exacte techniek die voor borstreconstructie wordt toegepast, is afhankelijk van uw eigen situatie, algemene gezondheid en wensen. Samen met een van onze plastisch chirurgen bekijkt u de verschillende mogelijkheden als u een borstreconstructie wilt laten uitvoeren. Dit is onder andere afhankelijk van de omvang en volume van uw borst, maar ook van bijvoorbeeld de kwaliteit van uw huid.
In grote lijnen zijn er twee mogelijkheden voor een borstreconstructie: eigen weefsel of een implantaat.
Borstreconstructie met eigen weefsel
Een borstreconstructie met eigen weefsel is steeds aangewezen wanneer u ook behandeld werd met radiotherapie. Er wordt dan weefsel weggenomen van de buik, de rug, de bil of de mediale dij. Dit lichaamseigen weefsel wordt vervolgens getransplanteerd naar de borstregio. In vele gevallen betreft dit een microchirurgische techniek.
De eerste keus is steeds weefsel van de buik, ook wel een “DIEP flap” genoemd. De meeste vrouwen hebben ter hoogte van de onderbuik een zeker overschot van huid- en vetweefsel. Dit weefsel bezit een gelijkaardige soepelheid en warmte als het natuurlijke borstweefsel, ideaal om één of twee borsten mee te creëren. De borst die gecreëerd wordt met de DIEP flap voelt heel natuurlijk aan en zal op termijn wat uitzakken zoals elke gezonde borst doet. Een bijkomend voordeel is dat de patiënt een mooie contour van de buik verkrijgt, te vergelijken met een buikwandcorrectie.
Wanneer u hiervoor niet in aanmerking zou komen, kan gekeken worden naar de andere opties. Dergelijke ingreep gebeurt onder volledige narcose. U blijft verschillende nachten in het ziekenhuis opgenomen. Vanaf ontslag draagt u een steunbeha dag en nacht gedurende 4-6 weken. Gedurende deze periode bestaat er ook een sport- en hefverbod.
Voordelen van een borstreconstructie met eigen weefsel:
- Het is een eenmalige ingreep, het resultaat is voor het leven.
- U krijgt een natuurlijk uitziende borst. De borst zal mee met uw lichaam veranderen.
- Er is geen lichaamsvreemd materiaal noodzakelijk en dus geen risico’s hieraan gerelateerd.
Nadelen van een borstreconstructie met eigen weefsel:
- Langere operatie en langer herstel.
- Een litteken waar het weefsel wordt weggenomen.
Borstreconstructie met niet-eigen materiaal
Bij een borstreconstructie met niet-eigen materiaal zal een implantaat (tijdelijke weefselexpander of definitieve borstprothese) worden geplaatst. Het is de meest eenvoudige manier van borstreconstructie. De borstklier die verwijderd wordt tijdens de borstamputatie, wordt vervangen door een implantaat. Deze ingreep vindt ook plaats onder volledige, maar kortere narcose. Meestal is een korte opname van één nacht aangewezen, soms kan dit eventueel in een dagopname zodat u dezelfde dag nog naar huis kan. Vanaf ontslag draagt u een steunbeha dag en nacht gedurende 4 weken.
Voordelen van een borstreconstructie met niet-eigen materiaal:
Minder zware operatie en korter herstel.
Nadelen van een borstreconstructie met niet-eigen materiaal:
Soms is er de noodzaak om eerst een weefselexpander te plaatsen om de huid uit te rekken. Dit proces duurt enkele weken tot maanden.
Asymmetrie is mogelijk. De gereconstrueerde borst kan een meer ‘gemaakt’ voorkomen hebben en de borst zal niet met uw lichaam veranderen.
Risico op rimpelvorming of zichtbare protheseranden.
Beperkte levensduur van een prothese. In geval van infectie, ruptuur/lekkage of kapselvorming zal een heringreep noodzakelijk zijn en moet de prothese vervangen worden.
Symmetrisatie van de borsten
Bij een borstreconstructie wordt steeds getracht om zo goed mogelijke symmetrie tussen beide borsten te bekomen. Hiervoor moeten soms correcties uitgevoerd worden in een tweede operatie. Deze correcties gebeuren ter hoogte van de gereconstrueerde borst (bv lipofilling, littekencorrectie,…), maar soms ook ter hoogte van de andere, nog bestaande borst. Hier kan dan een borstlift, borstvergroting of borstverkleining uitgevoerd worden. Deze ingreep gebeurt onder algemene narcose en kan meestal in dagopname.
Reconstructie van tepel en tepelhof
De laatste stap in het traject van een borstreconstructie is het herstel van tepel en tepelhof. Hiervoor bestaan verschillende technieken. Een tepelreconstructie kan uitgevoerd worden zodra voldoende symmetrie bekomen is tussen de borsten, daarom vindt dit meestal plaats tijdens een 3e ingreep. Dit vindt plaats onder lokale verdoving. De tepel wordt bewust groter gemaakt, omdat deze gedurende de eerste weken/maanden nog zal krimpen. Zodra de nieuwe tepel voldoende genezen is, kan overgegaan worden tot het maken van een tepelhof. Dit gebeurt doorgaans door middel van medische tatoeage.
Lipofilling en borstreconstructie
Wat is lipofilling?
Bij lipofilling wordt vet ter hoogte van de buik of billen weggenomen door middel van liposuctie. Dit vet wordt dan verwerkt om opnieuw in te spuiten en volume toe te voegen.
Lipofilling is nuttig in verschillende situaties:
Als aanvulling na een borstreconstructie met eigen weefsel of prothese om de vorm mooier te krijgen of om symmetrie met de andere borst te bekomen.
Als aanvulling na een borstreconstructie met prothesen om een natuurlijker uitzicht en gevoel te verkrijgen.
Als behandeling van stugge en beschadigde huid door bestraling; het inbrengen van lichaamseigen vet verbetert de doorbloeding, maakt de weefsels terug soepel en herstelt de kwaliteit van de huid.
Als behandeling van een indeuking of asymmetrie na tumorectomie, al dan niet met nabestraling (borstsparende behandeling).
Tot slot kan lipofilling ook gebruikt worden om een volledige borst te reconstrueren, dit gebeurt in verschillende sessies gezien het volume vet dat per keer getransplanteerd kan worden beperkt is.
Voordelen van lipofilling:
Er worden (quasi) geen littekens gemaakt. Alles gebeurt via kleine steekgaatjes.
De liposuctie van buik of billen kan in deze regio de contour verbeteren.
Het uiteindelijke resultaat is blijvend.
Nadelen van lipofilling:
Niet al het getransplanteerde vet zal overleven. Het uiteindelijke resultaat is zodus onvoorspelbaar en dient in sommige gevallen herhaald te worden.
Het getransplanteerde vet dat niet overleeft kan oliecystjes, verkalking of vetnecrose achter laten. Deze kunnen voelbaar zijn in de borst en de interpretatie van een mammografie bemoeilijken.
Hoe verloopt de ingreep?
In principe vindt dit plaats onder algemene narcose in dagopname. Na de ingreep draagt u minstens 4 weken een lipopanty.